کلودیوس
کلودیوس | |||||
---|---|---|---|---|---|
چهارمین امپراتور امپراتوری روم | |||||
سلطنت | ۲۴ ژانویه ۴۱ - ۱۳ اکتبر ۵۴ | ||||
پیشین | کالیگولا | ||||
جانشین | نرون | ||||
زاده | ۱ اوت ۱۰ (پیش از میلاد) لوگدونوم، گل | ||||
درگذشته | ۱۳ اکتبر ۵۴ (میلادی) (۶۳ سال) | ||||
آرامگاه | |||||
شهبانو | اگریپینا | ||||
همسر(ان) | امپراتریس مسالینا امپراتریس اگریپینا اگوستا | ||||
| |||||
دودمان | دودمان ژولیو کلودین |
تیبریوس کلودیوس سزار آگوستوس ژرمانیکوس (به لاتین: Tiberius Claudius Caesar Augustus Germanicus) (۱ اوت ۱۰ پ. م - ۱۳ اکتبر ۵۴) چهارمین امپراتور روم از دودمان ژولیو کلودین بود.
وی از سنین پایین مشکل لکنت زبان داشت و این از طرف خانواده وی نیز تأیید شده بود و دورنمایی برای رسیدن به پستهای عمومی برای وی نداشتند. پس از قتل کالیگولا وی تنها بازمانده مرد خانواده بود و به این ترتیب به امپراتوری رسید. ناتوانی کلادیوس احتمالاً او را از سرنوشت بسیاری از اشراف دیگر در طی تصفیههای دوران سلطنت تیبریوس و کالیگولا نجات داد. دشمنان بالقوه او را تهدید جدی نمیدیدند. زنده ماندن وی باعث شد که وی پس از ترور کالیگولا توسط گارد پرتورین به عنوان امپراتور اعلام شود، در این زمان او آخرین مرد بزرگسال خانواده خود بود. با وجود کمبود تجربه، کلادیوس ثابت کرد که یک مدیر توانمند و کارآمد است. وی بوروکراسی امپراتوری را شامل آزادگان کرد و برای بازگرداندن اقتصاد امپراتوری کلودیوس تلاش بسیاری کرد، تا بحرانهای ایجاد شده از دوره کالیگولا را پایان بخشد. اما اعتماد عمومی مردم نسبت به خاندان ژرمانیکوس کاهش یافته بود.[۱] وی همچنین یک سازنده بلند پرواز بود، و در سراسر امپراتوری جادهها، قناتها و کانالهای جدید زیادی میساخت. در دوران سلطنت وی امپراتوری فتح موفقیتآمیز بریتانیا را آغاز کرد. در سال ۴۳ م امپراتور کلودیوس همراه با لژیونهای دوم آگوستا، نهم اسپانیا، چهاردهم جمینا و بیستم والریا ویکتریکس به بریتانیا حمله کرد. اولین پادگان لژیون بیستم در بریتانیا در منطقهٔ کامولودونوم مرکز ایالت ترینووانتس (در گلوستر امروزی) بود.[۲] کلودیوس توانست، کار تصرف بریتانیا را برای روم یکسره کند. کلودیوس بعد از ورود آخرین همسرش یعنی برادرزاده اش امپراتریس اگریپینا که میزان زیادی از قدرتش را بهدست آورده بود اقدامات مفیدتری را برای گسترش امپراتوری به عمل آورد هر چند قبل از آن هم حکومتی مؤثر داشت ولی با ورود اگریپینا موفقیت بیشتری بهدست آورد اما قدرتش شروع به افول کرد. وی که علاقه شخصی به قانون داشت، در دادگاههای عمومی ریاست میکرد و حداکثر بیست فرمان در روز صادر میکرد. وی در طول سلطنت خود، به ویژه توسط عناصر اشراف، آسیبپذیر دیده میشد. کلادیوس دائماً مجبور به دفاع از مواضع خود بود، که منجر به مرگ بسیاری از سناتورها شد. این وقایع به اعتبار وی در میان نویسندگان باستان آسیب رساند، اگرچه مورخان جدیدتر این نظر را اصلاح کردهاند. بسیاری از نویسندگان ادعا میکنند که وی توسط همسر خود، آگریپینا جوان ترور شد. پس از مرگ وی در سن ۶۳ سالگی، نرون، برادرزاده بزرگ وی و پسر خوانده قانونی که بهطور قانونی پذیرفته شد، جانشین وی به عنوان امپراتور شد. از سلطنت ۱۳ ساله کلاودیوس (کمی بیشتر از دوران نرون) هیچ جانشینی تا زمان دومیتیان که به مدت ۱۵ سال سلطنت کرد، پیشی نخواهد گرفت.
منابع
[ویرایش]٣. مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Claudius». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۶مارس ۲۰۰۸.
- آثار جفری آف مونموث
- شخصیتهای آثار جفری مونموث
- کلودیوس
- افراد مبتلا به فلج مغزی
- امپراتوران روم ایزدانگاشته
- امپراتوران روم مقتول
- امپراتوران روم
- اهالی روم باستان در بریتانیا
- اهالی لوگدونوم
- پادشاهان و نجیبزادگان معلول
- تاریخنگاران سده ۱ (میلادی)
- تاریخنگاران لاتین
- جرمهای ۵۴ (میلادی)
- درگذشتگان ۵۴ (میلادی)
- زادگان ۱۰ (پیش از میلاد)
- شاهان مقتول سده ۱ (میلادی)
- کنسولهای امپراتوری روم
- مخترعان خط نوشتاری
- مسمومشدگان روم باستان