قلعه باستیل

نقاشی از ژان-پیر اوئل که فتح این قلعه را نشان می‌دهد.

قلعه باستیل (در فرانسوی: Bastille Saint-Antoine)، با نام رسمی باستیل سنت آنتوان، قلعه‌ای در پاریس بود. این قلعه نقش مهمی در درگیری‌های داخلی فرانسه داشت و در بیشتر تاریخش، زندان دولتی فرانسه بود. شهرت این قلعه به فتح آن در ۱۴ ژوئیه ۱۷۸۹ به‌دست انقلابیون فرانسه برمی‌گردد. در این تاریخ، مخالفان لویی شانزدهم به این قلعه هجوم بردند، که آن را آغاز انقلاب فرانسه می‌دانند. سال پس از فتح این قلعه، جشنی برای آن برگزار شد، که روز برگزاری آن، امروزه در فرانسه «روز باستیل» نام دارد و به عنوان روز ملی جشن گرفته می‌شود و از تعطیلات رسمی فرانسه است.

این قلعه برای دفاع از به شهر در برابر حملات احتمالی انگلیس از شرق شهر در طول جنگ صد ساله ساخته شد. ساخت و ساز قلعه تا سال 1357 در حال انجام بود، اما ساخت و ساز اصلی از سال 1370 به بعد انجام شد و یک قلعه مستحکم با هشت برج ایجاد کرد که از دروازه استراتژیک پورت سنت آنتوان که به سمت شرق می رفت محافظت می کرد. طراحی نوآورانه این قلعه در فرانسه و انگلیس تأثیرگذار بود و به طور گسترده از آن برای ساختن قلعه الگو برداری شد.

باستیل نقش مهمی در درگیری های داخلی فرانسه داشت از جمله نبرد بین گروه‌های رقیب بورگوندی‌ها و آرمانیاک‌ها در قرن پانزدهم و جنگ‌های مذهبی در قرن شانزدهم. این قلعه در سال 1417به عنوان زندان دولتی اعلام شد. در دهه های 1420و 1430 توسط اشغالگران انگلیسی و بعد در دهه 1460 توسط لویی یازدهم این قلعه مورد توجه بود.

در طول دهه1550 به منظور دفاع از برابر حملات امپراطوری مقدس روم یک سنگر دفاعی در قسمت شرقی قلعه ساخته شد. قلعه باستیل نقشی کلیدی در شورش فروند و نبرد تن انتونی(1652) داشت.

لویی چهاردهم از باستیل به عنوان زندانی برای اعضای طبقه بالای جامعه فرانسه که با او مخالف بودند استفاده کرد.

تاریخچه

قرن چهاردهم

قلعه باستیل برای دفاع از شهر در برابر حملات انگلیسی ها در طول جنگ صدساله ساخته شد. در اواسط قرن14 شهر گسترش یافت ولی ضلع شرقی شهر در برابر حملات انگلیسی ها ناامن بود.

وضعیت بعد از شکست و زندانی شدن شاه جان دوم در نبرد پواتیه بدتر شد. و به دنبال این شهردار پاریس ، اتین مارسل اقداماتی را برای بهبود اوضاع دفاعی شهر انجام داد. در سال 1357 مارسل دیوار های شهر را گسترش داد و باستیل را برای محافظت از پورت سنت آنتوان که دروازه شرقی پاریس بود قرار گرفت.

در سال 1369، چارلز پنجم نگران ضعف ضلع شرقی شهر در برابر حملات انگلیسی ها توسط مزدوران شد. برای همین دستور داد تا استحکامات بسیار بزرگتری را در همان محل باستیل مارسل ساخته شود.

پس از رویدادهای انقلاب ۱۷۸۹، پادشاهی لویی شانزدهم از راه قانون محدود شد. با تشکیل مجلس ملی و انتخاب نمایندگان آن از سوی مردم، بوربون‌ها نیز قدرت مطلقشان را از دست دادند.

منابع

• Zaide, G.F. (1965). World History. Rex Book Store. ISBN 978-971-23-1472-8. Retrieved 8 July 2015.
• کتاب Atlas de Paris au Moyen Âge اثر Dany Sandron.