مجاهد (روزنامه)
نشریه سیاسی-ایدئولوژیک «مُجاهد»، روزنامهای است که توسط سازمان مجاهدین خلق ایران بعد از انقلاب سال ۵۷، از «۱ مرداد ۱۳۵۸» چاپ و در اختیار اعضا و طرفداران این جریان قرار میگرفت.[۱] این نشریه ارگان رسمی سازمان مجاهدین خلق و منتشر کننده مهمترین واکنشها و بیانیههای این سازمان میباشد
سالهای ابتدایی
[ویرایش]پس از فروپاشی حکومت پهلوی در سال ۵۷ و گشوده شدن فضای آزاد سیاسی در اوایل انقلاب، گفتمانهای متفاوت سیاسی اعم از چپ و راست هرکدام نشریات خود را در اختیار اعضا و طرفداران خود قرار میدادند.[۲] این نوشتارها شامل تحلیلهای سیاسی از مسائل داخلی و بینالمللی، مطالب تئوریک، بَسط ایدئولوژی، بیانیهها و اخبار میشد. سازمان مجاهدین خلق نیز بعنوان یک گروه فعال در انقلاب ایران مطالب خود را ابتدا بهصورت پراکنده و غیر سازمان یافته و عمدتاً به صورت چاپهای ابتدایی با دستگاه استنسیل منتشر میکرد.[۳] اما در مرداد سال ۱۳۵۸ اولین شماره از روزنامه خود تحت عنوان و لوگوی «مجاهد» را به صورت رسمی به چاپ رساند.
خرداد ماه ۱۳۶۰
[ویرایش]روند مدارا و همسویی سازمان با حکومت مرکزی تا اوایل سال ۶۰ ادامه داشت اما بتدریج و به طورمشخص همگام با اعلام جنگ مسلحانه سازمان علیه حکومت مرکزی، نوشتهها و مطالب مجاهد نیز رنگ و بوی ستیزهجویانه به خود گرفت.
در روز ۲۸ خرداد، نشریهٔ مجاهد چند نسخه از روزنامه را چاپ کرد که در یکی از مهمترین نسخههای آن مطلبی چاپ شد که نشان از نگرانی آنها نسبت به جان رئیسجمهور بنی صدر خبر میداد و از طرفداران خود میخواست برای یاری از او به خیابانها بیایند. مجاهد دراینباره چنین تیتر زد: «جان رئیسجمهور در خطر است، مردم تهران آماده نجات جان رئیسجمهور باشید».
همچنین در همان نسخهٔ مهم که در همانروز(٢٨خرداد) به چاپ رسید، بیانیه ای تحت عنوان «اطلاعیه سیاسی-نظامی شماره ۲۵» صادر شد که میتوان آنرا سرآغاز ورود نیروهای مجاهدین به نبرد مسلحانه با جمهوری اسلامی نامید. در بخشی از این اعلامیه آمدهاست: «... بدیهی است برابر اعلامیهٔ حاضر، از این پس مسئولیت هر آنچه که حین مقاومت انقلابی واقع شود، تنها و تنها بر ذِمهٔ مرتجعین انحصارطلب و اوباش چماقدار آنهاست که قصد آن کردهاند تا نقشه به پایان نرسیده شاه خائن و ساواک منفور او را، در قلع و قمع مجاهدین، به پایان رسانند. از این حیث برآنیم که نامبردگان، هر که باشند و در هر لباسی دقیقاً شایسته سختترین کیفر و مجازات انقلابی خواهند بود…».[۴][۵]
ساختار روزنامه مجاهد
[ویرایش]مطالب روزنامه مجاهد دقیقاً انعکاس نظرات و دستورهای اعضای مرکزی سازمان مجاهدین خلق بود. میتوان مطالب این نشریه را به بخشهای متفاوتی تقسیم کرد؛
- مصاحبه با رئیسجمهور، نخبگان سیاسی، مرکزیت و اعضای سازمان
- نوشتارها و مطالب افراد نزدیک به مجاهدین
- تحلیل رخدادها و مسائل روز ایران
- بیانیهها و اعلامیههای سازمان
- خبرهای مهم بینالمللی
- انتشار مطالب تئوریک و ایدئولوژیک
نشریات وابسته
[ویرایش]در همان دوران مجلات دیگری توسط سازمان مجاهدین خلق به چاپ میرسید که وابسته به نشریه مجاهد بودند که مهمترین آنها «بازوی انقلاب»، «نسل انقلاب» و «فریاد گودنشین» نام داشت.[۶]
لوگوی روزنامه
[ویرایش]در لوگوی این روزنامه با خط درشت عنوان «مجاهد» درج شده که تمثیلی از دو اسلحه یوزی است. در بالای سلاح نیز یک ستاره به عنوان «نماد سوسیالیسم»، و آیهای از قرآن به کار رفته که در نماد و پرچم این سازمان نیز درج است.
منابع
[ویرایش]- ↑ «انتشار اولین شماره نشریه مجاهد». مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- ↑ «بررسی فعالیت مطبوعات ایران، قبل و پس از پیروزی انقلاب اسلامی». خبرگزاری اسنا.
- ↑ «ورود سازمان مجاهدین خلق به 'فاز نظامی' و پیامدهای آن». بیبیسی فارسی.
- ↑ «روزی که چهره جنایتکارانه منافقین رو شد». روزنامه کیهان.
- ↑ «۳۰ خرداد، شکست تز شورشگری و قانون گریزی». موسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی. ۱۳۹۹-۰۱-۳۰.
- ↑ «نشریه مجاهد، ارگان سازمان مجاهدین خلق ایران، نخستین شماره خودرا منتشر کرد». سازمان مجاهدین خلق.
پیوند به بیرون
[ویرایش]