پریکارد

*پریکارد*
پریکارد
	دیواره پشتی کیسه پریکارد، خطوط بازتاب پریکارد سروزی.
	تصویری از برش کیسه آب شامه
جزئیات
سرخرگ‌ها	شریان پریکاردیاکوفرنیک
شناسه‌ها
MeSH	D010496
TA98	A12.1.08.001; A12.1.08.002; A12.1.08.005
TA2	3341
FMA	9869

پریکارد (به فرانسوی:Péricarde) یا پیراشامه قلب^[۱] نوعی ساک از جنس بافت فیبروزه است که اطراف قلب، ماهیچه و ابتدای رگ‌های بزرگ آن را احاطه کرده‌است و بر دو قسمت لایه سیروز (به انگلیسی:serous layer) و لایه فیبروز(به انگلیسی: fibrous layer) می باشد. در آب شامه(بین پیراشامه و برون شامه) حدود ۵۰ سی‌سی مایع سروزی وجود دارد^[۲] التهاب پریکارد قلب را پریکاردیت می‌نامند که در صورت تراوش مایع به داخل پریکارد آن را ترشح آب‌شامه یا افیوژن پریکارد می‌گوییم.

پریکارد ضربه گیر قلب نیز هست. هنگامی که به قلب ضربه‌ای وارد شود مایع سروزی ضربه را به دیگر نقاط قلب پخش می کند تا فشار کمتری به یک نقاط قلب وارد شود.

اهمیت بالینی[ویرایش]

پریکاردیت، التهاب پریکارد، معمولاً باعث درد قفسه سینه می‌شود که با صاف دراز کشیدن تشدید می‌شود و ممکن است هنگام سمع، اصطکاک پریکارد ایجاد کند. اغلب منشا ویروسی یا کمتر باکتریایی دارد و می تواند به دنبال انفارکتوس میوکارد باشد. درمان معمولاً شامل مسکن‌ها و ضد التهاب‌ها و در موارد خاص با کلشی‌سین است. پریکاردیت مزمن ممکن است به پریکاردیت انقباضی منجر شود که به طور بالقوه پریکاردکتومی را ضروری می کند.

افیوژن پریکارد، تجمع مایع در فضای پریکارد، می تواند ناشی از پریکاردیت، نارسایی کلیه یا تومورها باشد. افیوژن های قابل توجه می تواند منجر به تامپوناد قلبی شود که با اختلال در پر شدن قلب، پارادوکسوز پالس و پیامدهای بالقوه کشنده مشخص می شود. پریکاردیوسنتز می تواند مایع اضافی را حذف کند. افیوژن های مکرر ممکن است با روش پنجره پریکارد یا یا پریکاردیوستومی مدیریت شود.

فقدان مادرزادی پریکارد نادر است و معمولاً در سمت چپ است. اغلب علائمی ایجاد نمی کند اما می تواند با سایر ناهنجاری های قلبی و یافته های تصویربرداری متمایز همراه باشد.